طراحان هنری صنعت فرهنگی و خلاق مد و لباس از نقش آفرینان اصلی این صنعت کلیدی هستند که آفریده‌های
فکری نوآورانه و اصیل ایشان هسته اصلی این صنعت و یکی از جلوه‌های فناوری‌های فرهنگی و نرم است.
مدلسازی این طرح‌ها هرچند استادانه اما بر تارک الگوی پایه می‌نشیند. الگوسازان، این «طراحان فنی» شاه‌راه اتصال طرح‌ها به محصول نهایی را در قالب الگوی استاندارد ترسیم می‌کنند که با برخورداری از مزیت رقابتی شریان حیاتی اقتصاد خلاق در این حوزه است و مارکتینگ جهانی این صنعت فرهنگی و خلاق بر پایه آن استوار است.

حال باید پرسید، مزیت رقابتی چیست و عنصر اساسی آن کدام است؟

تن خور مناسب!

این مزیت رقابتی کالای فرهنگی و استراتژیک پوشاک در مارکتینگ جهانی ثروت آفرین، اشتغالزا و قدرتمند صنعت مد و لباس و عنصر اساسی آن فناوری فرهنگی و نرم سیستم سایزبندی بومی است که وجه برتری کشورهای پیشرو در این حوزه نسبت به سایر کشورها و یکی از کلیدی‌ترین عامل اشاعه فرهنگی آنها به‌شمار می‌آید و اهمیت آن تا جایی است که کشورهای فاقد این فناوری را در سیطره خود دارند و به بازارهای پایدار و مروجین و مبلغین فرهنگی خود بدل کرده‌اند.

از اینرو، در برخی از کشورها به موازات درکشان از اهمیت فناوری یادشده بر اهتمام دولت‌هایشان در این زمینه با صرف هزینه‌های پژوهشی افزوده می‌شود تا از این رهگذر ضمن خودکفایی در این صنعت و حفظ فرهنگ ملی، با ورود به بازارهای جهانی از منافع مادی و معنوی آن بهرمند شوند.

اینک که صنعت فرهنگی پوشاک کهن سرزمین ایران که از دیرباز مهد فرهنگ و هنر بوده با چالش‌های جدی روبروست، اهمیت سیستم سایزبندی بومی به‌عنوان رهیافتی نوآورانه به الگوسازی استاندارد بیش از هرچیز خود را به رخ می‌کشد و کاربست آن می‌تواند علاوه بر عاملی کلیدی برای برون رفت از وضعیت موجود، راه ما را تا بازارهای مشتریان هدف داخلی و جهانی هموار و از منافع مادی و معنوی سرشار آن بهرمند سازد.